در منابع حدیثی شیعی نیز چند حدیث از پیامبر اسلام در تاکید بر پوشش زنان وجود دارد. عبدالحسین خسروپناه به روایتی در مجمع البیان طبرسی استناد میکند که مطابق آن پیامبر اسلام لباس زنان در برابر مرد نامحرم را «درع» و «خمار» و «ازار» و «جلباب» معرفی میکند.در روایت دیگری در متون شیعی، پیامبر اسلام پیش از ورود به خانهی فاطمه به همراه مرد نامحرم، او را به پوشیدن چیزی بر سر امر میکند.
مشهورترین
روایتی که از پیامبر اسلام دربارهٔ پوشش اعضای بدن زنان وجود دارد، روایتیست که
از چند طریق با جزئیات متفاوت نقل شده و در آن پیامبر اسلام در خانه در حضور همسرش
(عایشه یا ام سلمه) از پوشش زنی (اسماء یا دختری تازهبالغ) ابراز نارضایتی میکند
و میگوید تنها موضع قابل کشف برای زنان صورت (یا صورت و دو دست) است. در صحت این
حدیث اختلاف نظر وجود دارد. برای نمونه، نگارندهٔ سنن ابو داوود خود به ضعیف بودن منبع این حدیث
اشاره کرده، چرا که راوی حدیث، خالد بن دریک، که حدیث را بیواسطه از قول عایشه
نقل کرده، هرگز عایشه را ندیده است. گفتنیست برخی فقهای مخالف وجوب
حجاب، موی سر را جزو بدن ندانسته و در نتیجه چنین احادیثی را دال بر وجوب ستر راس
نمیدانند.